.

................Η αυξημένη κατανάλωση λαχανικών είναι μιά ισχυρότατη ασπίδα κατά του κορωνοιού..................Κοτέτσι:10 τετραγωνικά,σταύλο: 20 τετραγωνικά,κήπο: 100 τετραγωνικά,15 ρίζες ελιές κι ένα πηγαδάκι.Αυτά είναι που χρειάζονται για να αποκτήσουμε τη βάση για αυτάρκεια ...........Τουτη η γής θα προκόψει μόνο όταν ο άνθρωπος αποστασιοποιηθεί απο τη χρήση του χρήματος.Φαντάσου φίλε μου να έχεις λεφτά αλλά να έχουν χαθεί απο τη γή όλα τα ζώα,όλα τα ψάρια ,όλα τα πουλιά και όλα τα δέντρα και τα φυτά.Τότε τί θα μπορείς να αγοράσεις με τα λεφτά σου??.... . ............................ ........ ........ .. ......................... ........... ......

Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

Μύθοι και ιστορίες για την αμυγδαλιά


Μύθοι και ιστορίες για την αμυγδαλιά
Μύθοι και ιστορίες έχουν δημιουργηθεί από τον λαό μας για την αμυγδαλιά που πραγματικά είναι κοσμήματα λογοτεχνίας. Ένα τέτοιο είναι και το παρακάτω, απολαύστε το:

"Η Αμυγδαλιά ήταν ένα νέο, πανέμορφο, ροδαλό κορίτσι. Η μητέρα της την αγαπούσε πολύ, φοβόταν όμως τις κρύες μέρες του χειμώνα να την αφήσει να βγει έξω για να μην κρυώσει. Γι' αυτό το χειμώνα την κλείδωνε στο δωμάτιό της. Μια μέρα όμως ο Βοριάς πέρασε έξω από το παράθυρό της, την είδε και την ερωτεύτηκε.

Πώς όμως θα ερωτεύονταν και αυτή το Βοριά; Τριγυρνούσε θλιμμένος έξω από το παράθυρό της. Ώσπου μια νύχτα σκέφτηκε να μεταμορφωθεί σε πρίγκιπα. Ο Βοριάς παρουσιάστηκε στην Αμυγδαλιά σαν όμορφος νεαρός άντρας και της ζήτησε αμέσως να παντρευτούν. Εκείνη μόλις τον αντίκρισε τον ερωτεύτηκε και δέχτηκε την πρότασή του.

Μια μέρα λοιπόν, που έλειπε η μητέρα της από το παλάτι, βγήκε έξω τρέχοντας και αγκάλιασε το Βοριά. Δεν άντεξε την παγωνιά και απ' το κρύο του ξεψύχησε. Από τότε ντύνεται νυφούλα και δέχεται το άγγιγμα του αγαπημένου της Βοριά κάθε χειμώνα".

Η αμυγδαλιά ανθίζει νωρίτερα από όλα τα δέντρα, μέσα στον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο. Παλιότερα θεωρούσαν πως αν η αμυγδαλιά ανθίσει τον Ιανουάριο ο χειμώνας θα συνεχιστεί βαρύς και με χιόνι και κρύο.


Και φυσικά αξίζει να δείτε και την ιστορία που αφηγείται το πρώτο βίντεο και σίγουρα θα έχετε ένα ευχάριστο διάλλειμα ακούγοντας το υπέροχο τραγούδι του βίντεο ακολουθεί.



Μια μυγδαλιά και δίπλα της Εσύ,
μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο
και Σας κοιτώ και κλαίω...

Τόση χαρά δεν την μπορούν τα μάτια μου...
Δος μου Θεέ μου όλες τις στέρνες
τ' Ουρανού να στις γιομίσω...
Ποίηση: Νικηφόρος Βρεττάκος
Διασκευή & Μελοποίηση: Τερψιχόρη Παπαστεφάνου
Ερμηνεία: Δανάη Μπαραμπούτη και Χορωδία Τρικάλων
Από το LP Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (Πρελούντια 1971)
Από το έργο του «Ο χρόνος και το Ποτάμι» που γράφτηκε το 1957.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου