Το πικρό πεπόνι (μομορντίκα) είναι ένα είδος κολοκυνθοειδούς, τροπικής προέλευσης, το οποίο συχνά καταναλώνεται ως τσάι. Σύμφωνα με κάποιες έρευνες, το φυτό αυτό μπορεί να θεραπεύσει τον καρκίνο και το διαβήτη, ενώ διαθέτει ιδιότητες που μπορούν να προλάβουν και να καταπολεμήσουν πολλά διαφορετικά προβλήματα υγείας. Το τσάι αυτό είναι δημοφιλές στην Αφρική, στην Ασία και στη Λατινική Αμερική. Η συχνή κατανάλωσή του μειώνει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα σε ανθρώπους με διαβήτη, σε τέτοιο βαθμό που οι μελέτες αναφέρονται σε αυτό ως «φυτική ινσουλίνη».
Γιατί το τσάι από πικρό πεπόνι σταματάει το διαβήτη;
Το τσάι από πικρό πεπόνι συνιστάται για την αντιμετώπιση και την πρόληψη των ανισορροπιών του σακχάρου στο αίμα, όπως αυτές που συνδέονται με το διαβήτη. Η υψηλή του περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ουσίες μειώνει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, επομένως είναι ιδανικό για τους ανθρώπου που πάσχουν από διαβήτη τύπου ΙΙ.
Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι το πικρό πεπόνι μειώνει τα προβλήματα του μεταβολισμού χάρη στην επίδρασή του στο μεταβολισμό της γλυκόζης.
Πώς βοηθάει το τσάι από πικρό πεπόνι στην καταπολέμηση του καρκίνου;
Μετά τη διεξαγωγή πολλών μελετών πάνω στις αντικαρκινικές ιδιότητες του τσαγιού από πικρό πεπόνι, βρέθηκε ότι το λαχανικό αυτό αναστέλλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων στο μαστό και σε άλλα μέρη του σώματος. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Cancer Research», οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το εκχύλισμα του πικρού πεπονιού έχει την ικανότητα να αναστέλλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων χάρη στην υψηλή του περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες συμβάλλουν στην προστασία των κυττάρων του σώματος και μειώνουν τη βλάβη που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες, η κακή διατροφή, οι τοξίνες του περιβάλλοντος και ο καπνός του τσιγάρου.
Σε μια άλλη μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, χορηγήθηκαν δόσεις εκχυλίσματος πικρού πεπονιού σε αρουραίους με καρκίνο. Το αποτέλεσμα ήταν μια μείωση κατά 64% του μεγέθους των όγκων στο πάγκρεαςχωρίς καμία παρενέργεια. Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι η υψηλή περιεκτικότητα του πικρού πεπονιού σε αντιοξειδωτικές ουσίες ενισχύει τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος.
Παρενέργειες του τσαγιού από πικρό πεπόνι
Το τσάι από πικρό πεπόνι δεν συνιστάται για έγκυες γυναίκες, καθώς μερικά από τα συστατικά του μπορούν να προκαλέσουν αποβολές.
Η κατανάλωση τσαγιού από πικρό πεπόνι για μεγάλες χρονικές περιόδους αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης φλεγμονής στο συκώτι. Αν και το τσάι δεν βλάπτει τον ιστό του συκωτιού, ωστόσο ανεβάζει τα επίπεδα των ενζύμων σε αυτό, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στην υγεία, όπως αρτηριοσκλήρυνση.
Άλλες λιγότερο σοβαρές παρενέργειες είναι η ναυτία, οι εμετοί, η διάρροια και τα έλκη στο στομάχι. Το τσάι αυτό μπορεί να είναι τοξικό για τα παιδιά και θα πρέπει να χορηγείται μόνο υπό την επίβλεψη γιατρού.
Η συχνή κατανάλωση τσαγιού από πικρό πεπόνι μπορεί επίσης να προκαλέσει καρδιακές αρρυθμίες, πονοκεφάλους, μειωμένη γονιμότητα, μυϊκή αδυναμία και ακράτεια ούρων.
Πώς φτιάχνω τσάι από πικρό πεπόνι;
Το τσάι από πικρό πεπόνι είναι διαθέσιμο στην αγορά ως σκόνη ή ως εκχύλισμα. Για να φτιάξετε το τσάι, θα πρέπει να βράσετε ένα λίτρο νερό και να προσθέσετε μία ή δύο κουταλιές της σούπας από τη σκόνη. Αφήστε το στην άκρη για έξι ως δέκα λεπτά και μετά πιείτε το. Υπάρχει επίσης σε μορφή κάψουλας.
Άλλες ωφέλειες του πικρού πεπονιού
- Το πικρό πεπόνι είναι μια πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών, όπως η άλφα καροτίνη, η βήτα καροτίνη, η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη. Περιέχει επίσης μια καλή ποσότητα βιταμίνης Α η οποία, μαζί με τις άλλες αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχει το πικρό πεπόνι, προστατεύει το σώμα από τις ελεύθερες ρίζες και προλαμβάνει την πρόωρη γήρανση και άλλες ασθένειες.
- Η κατανάλωση τσαγιού από πικρό πεπόνι προάγει την υγεία του πεπτικού συστήματος, διευκολύνοντας τη χώνεψη και την περίσταλση, προκειμένου να περάσει η τροφή μέσα από το σώμα και να αποβληθούν τελικά οι άχρηστες ουσίες. Είναι επίσης ωφέλιμη για τη δυσκοιλιότητα και τη δυσπεψία.
- Στην Ινδία το πικρό πεπόνι αποτελεί μια δημοφιλή θεραπεία για την καταπολέμηση λοιμώξεων και δερματικών προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένου του επιχείλιου έρπητα.
- Μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Κολοράντο που δημοσιεύθηκε αυτήν την εβδομάδα στο περιοδικό Carcinogenesis,δείχνει ότι ο χυμός του πικρού πεπονιού περιορίζει την ικανότητα των καρκινικών κυττάρων του παγκρέατος να μεταβολίσουν τη γλυκόζη, με αποτέλεσμα τη μείωση της πηγής ενέργειας των κυττάρων και τελικά την εξόντωσή τους.Το πικρό πεπόνι (Bitter melon) δεν μοιάζει καθόλου με πεπόνι. Στην πραγματικότητα μοιάζει περισσότερο με αγγούρι με έντονα εξογκώματα.«Χρησιμοποιήσαμε το χυμό - οι άνθρωποι, ιδίως στις ασιατικές χώρες ήδη καταναλώνουν αρκετές ποσότητες – και αποδείξαμε ότι επηρεάζει το μεταβολικό μονοπάτι της γλυκόζης περιορίζοντας την ενέργεια και σκοτώνοντας τα καρκινικά κύτταρα του παγκρέατος», δήλωσε ο Rajesh Agarwal, PhD, συν-επικεφαλής του προγράμματος Πρόληψης και Ελέγχου Καρκίνου στο CU Cancer Center και καθηγητής στη Σχολή Φαρμακευτικής και Φαρμακευτικών Επιστημών Skaggs.Ο Agarwal ήθελε να επανεξετάσει υπάρχουσα έρευνα με έναν διαφορετικό τρόπο. Ο διαβήτης τείνει να προμηνύει τον καρκίνο του παγκρέατος και το πικρό πεπόνι έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει τον διαβήτη τύπου ΙΙ και έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες κατά του διαβήτη στην Κίνα και την Ινδία. Έχοντας αυτά κατά νου, ο Agarwal και οι συνεργάτες του αναρωτήθηκαν τι θα συνέβαινε αν διερευνούσαν άμεσα τη σχέση μεταξύ πικρού πεπονιού και καρκίνου του παγκρέατος.Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι, το πικρό πεπόνι ρυθμίζει επίσης την έκκριση ινσουλίνης από τα β-κύτταρα του παγκρέατος. Μετά από μελέτες σε καλλιέργειες κυττάρων, η ομάδα έδειξε ότι τα μοντέλα ποντικιών με καρκίνο του παγκρέατος που είχαν τραφεί με χυμό πικρού πεπονιού είχαν 60% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη νόσο από τα ποντίκια στην ομάδα ελέγχου.«Είναι ένα πολύ συναρπαστικό εύρημα», τόνισε ο Agarwal. «Πολλοί ερευνητές κατασκευάζουμε νέα φάρμακα που στοχεύουν στην ικανότητα των καρκινικών κυττάρων να εφοδιάζονται με ενέργεια, και εδώ έχουμε ένα φυσικό συστατικό που μπορεί να κάνει ακριβώς αυτό».Το Agarwal Lab τώρα αιτείται για επιχορηγήσεις που θα επιτρέψουν στους ερευνητές να προχωρήσουν σε περαιτέρω δοκιμές σε μοντέλα ποντικιών με καρκίνο του παγκρέατος.Πηγή:coloradocancerblogs
Το πικρό πεπόνι για το σάκχαρο. Του Τάσου Τασιώνα, δασολόγου
μπρόκολο, είναι πλούσιο σε σίδηρο και περιέχει διπλάσια ποσότητα καλίου από τις μπανάνες και δύο φορές περισσότερο ασβέστιο από το σπανάκι.Η Ratna Ray καθηγήτρια στο τμήμα παθολογίας στο Sant-Louis University δήλωσε ότι η ίδια χρησιμοποιεί το πικρό πεπόνι. Αποφάσισε δε να ερευνήσει τις επιπτώσεις που είχε στην υγεία το εκχύλισμα του πεπονιού, αφού άλλοι προηγούμενοι ερευνητές ανακάλυψαν ότι μπορεί να μειώσει το σάκχαρο του αίματος. Από τις έρευνες αυτές διαπίστωσε ότι το λαχανικό αυτό είναι ένας ισχυρός αναστολέας στην ανάπτυξη καρκίνου του μαστού.Θεωρείται μια πολύ καλή θεραπεία για τον καρκίνο του παγκρέατος, για θεραπεία της υπέρτασης, του άσματος και για προβλήματα στο στομάχι. Χρησιμοποιήσαμε το χυμό και αποδείξαμε ότι επηρεάζει το μεταβολικό μονοπάτι της γλυκόζης περιορίζοντας την ενέργεια και σκοτώνοντας τα καρκινικά κύτταρα του παγκρέατος δήλωσε ο Rayesh Agarwal PhD συνεπικεφαλής του προγράμματος του οποίου οι έρευνες συνεχίζονται.Η Momordica Charantia είναι τροπικό αναρριχώμενο φυτό της οικογένειας Cucurbitaceae που καλλιεργείται ευρέως στην Ασία, Αφρική, Καραϊβική για τα βρώσιμα φρούτα του που συγκαταλέγονται στα πιο πικρά γνωστά φρούτα.Η Μομορντίκα είναι μια ποώδη αναρριχώμενη κληματίδα που φτάνει σε ύψος τα 5 μέτρα. Φύλλα πράσινα τριχωτά, είδος μονόοικο ανθίζει Ιούνιο-Ιούλιο και ο καρπός ωριμάζει Οκτώβριο-Νοέμβριο. Ο καρπός είναι το φάρμακο και αξίζει ιδιαίτερης περιγραφής. Πράσινος κατ’ αρχάς, καθώς ωριμάζει γίνεται κίτρινος και αργότερα πορτοκαλί, εξωτερικά γεμάτος με εξογκώματα σαν κρεατοελιές και εσωτερικά μαλακός κόκκινος πολτός με σκούρους σπόρους.Ο καρπός τρώγεται συνήθως πράσινος ή καθώς ξεκινάει να γίνεται κίτρινος και σ’αυτό το στάδιο η σάρκα του είναι τραγανή και υδαρής στην υφή παρόμοια του αγγουριού αλλά πιο στυφή και η εξωτερική φλούδα του είναι λεπτή και φαγώσιμη. Σπόροι και ψίχα έχουν άσπρο χρώμα όταν το φρούτο είναι άγουρο και μπορούν να αφαιρεθούν πριν το μαγείρεμα αν και δεν έχουν πικρή γεύση. Ένα γκουρμέ πιάτο είναι ελαφρώς τηγανισμένη με αυγά ομελέτα ή γαρίδες με μαύρα φασόλια.Καθώς ο καρπός ωριμάζει η σάρκα και ο φλοιός του γίνονται πιο σκληρές πιο πικρές και πολύ δυσάρεστες να φαγωθούν, αλλά η ψίχα γίνεται πιο γλυκιά και έντονα κόκκινη. Σ’ αυτή τη φάση μπορεί να καταναλωθεί άψητη βουτηγμένη σε πάστα γαρίδων και αποτελεί ακόμα δημοφιλές συστατικό σε διάφορες σαλάτες της νοτιοανατολικής Ασίας, συγκεντρώνοντας την προσοχή προχωρημένων ουρανίσκων, συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου αφού ελέγχει τον διαβήτη.
Σε πλήρη ωρίμανση ο καρπός γίνεται πορτοκαλί και μαλακός και διαχωρίζεται σε τμήματα τα οποία συστρέφονται δραματικά σε μια προσπάθεια να εκθέσουν τους σπόρους που καλύπτονται από έντονο κόκκινο πολτό.
Η κατανάλωση χυμού από πικρό πεπόνι ενισχύει τα επίπεδα αντοχής και πρέπει να λαμβάνεται με άδειο στομάχι το πρωί, ενώ οι αλεσμένοι σπόροι του χρησιμοποιούνται για αφεψήματα. Στο εμπόριο κυκλοφορεί σε κάψουλες. Για τη χρήση του συμβουλευτείτε και τους ειδικούς επιστήμονες.
Ο γείτονας μου Λάζος Λούκας το καλλιεργεί στον κήπο του και δίνει σ’ όποιον του ζητήσει ώριμους καρπούς. Το χρησιμοποιεί ως βάλσαμο στις πληγές και για στομαχικές διαταραχές, το ίδιο και ο φίλος Νίκος Καρδάκος σε μίξη όμως χυμού με ηλιέλαιο.
Καλό βότανο και καλό φάρμακο, είναι αυτό που σε γιατρεύει.
tatassos@yahoo.gr
Το πικρό πεπόνι καλλιεργείται σήμερα ευρέως στην Ασία, την Αφρική και την Νότια Αμερική. Για την ώρα, εκχυλίσματα από αυτό το λαχανικό περιλαμβάνονται σε μερικά συμπληρώματα διατροφής που κυκλοφορούν στις δυτικές χώρες, καθώς το πικρό πεπόνι είναι γνωστό ότι περιέχει διάφορα φυτοχημικά ωφέλιμα για την υγεία, όπως είναι τα καροτενοειδή, τα φλαβονοειδή, οι πολυφαινόλες και η βιταμίνη C.
Γνωρίζετε ότι οι καρποί το φυτού Momordica charantia συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο πικρά από όλα τα φαγώσιμα φρούτα;
 |
Μομορντίκα (Momordica charantia). Άνθος και καρπός.
|
Μομορντίκα - Momordica charantia
Η Μομορντίκα (Momordica) είναι γένος φυτών με περίπου 60 είδη, πολυετή ή μονοετή, κυρίως αναρριχώμενα και πιο σπάνια μικροί θάμνοι, που ανήκουν στην οικογένεια Cucurbitaceae. Είναι ενδημικό γένος των τροπικών και υποτροπικών περιοχών της Αφρικής, της Ασίας και της Αυστραλίας. Κάποια είδη μομορντίκα καλλιεργούνται για το σαρκώδη καρπό τους, που έχει σχήμα στενόμακρο και κυλινδρικό, με χρώμα πορτοκαλί και κόκκινο, ενώ εξωτερικά είναι αγκαθωτός ή με εξογκώματα σαν σπίλους. Ο ώριμος καρπός της Momordica charantia «σκάει» ακανόνιστα.
Η Momordica charantia (πικρό πεπόνι, κινέζικα: ku gua) είναι ενδημικό φυτό των τροπικών του παλαιού κόσμου. Πρόκειται για ένα τροπικό και υποτροπικό αναρριχώμενο της οικογένειας Cucurbitaceae, που καλλιεργείται ευρέως στην Ασία, την Αφρική και την Καραϊβική για τα βρώσιμα φρούτα του, τα οποία συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο πικρά, γνωστά φρούτα. Πολλές ποικιλίες της διαφέρουν ουσιαστικά στο σχήμα και την πίκρα του καρπού. Είναι φυτό των τροπικών χωρών.
Αυτή η ποώδης, αναρριχώμενη κληματίδα φτάνει σε ύψος τα 5 μέτρα. Φέρει φύλλα απλά, πράσινα, τριχωτά, εναλλασσόμενα, μήκους 4-12 εκατ., και τρεις έως επτά οδοντωτούς λοβούς με βαθιά χωρίσματα. Τα στελέχη έχουν διπλούς έλικες και είναι λεπτά, πράσινα και τριχωτά. Τα φυτά είναι μονόοικα. Κάθε φυτό παράγει ξεχωριστά κίτρινα αρσενικά και θηλυκά άνθη. Στο βόρειο ημισφαίριο, η ανθοφορία εμφανίζεται κατά τους μήνες Ιούνιο με Ιούλιο και η καρποφορία από Σεπτέμβριο μέχρι Νοέμβριο. Τα άνθη έχουν μήκος μέχρι 3 εκατ. και διαθέτουν 5 οβάλ πέταλα με πτυχές. Τα θηλυκά άνθη φέρουν εξογκώματα, έχουν σχήμα οβάλ προς στενόμακρο, και πράσινο καρπό που καθώς ωριμάζει γίνεται κίτρινος και έπειτα πορτοκαλί με κωνικές άκρες.
Σε πλήρη ωρίμανση, οι πορτοκαλί καρποί διαιρούνται σε 3 σπειρωτά τμήματα, για ν' αποκαλύψουν τους μαύρους σπόρους μέσα από τον μαλακό, έντονα κόκκινο πολτό τους. Ο καρπός εξωτερικά είναι γεμάτος με ευδιάκριτα εξογκώματα, σαν κρεατοελιές, και έχει μακρόστενο σχήμα. Είναι κοίλος με εγκάρσιες τομές και ένα σχετικά λεπτό στρώμα σάρκας που περιβάλλει μία κεντρική κοιλότητα γεμάτη με μεγάλους, επίπεδους σπόρους και ψίχα. Ο καρπός τρώγεται συνήθως πράσινος ή καθώς ξεκινάει να γίνεται κίτρινος. Σ' αυτό το στάδιο, η σάρκα του καρπού είναι τραγανή και υδαρής στην υφή, παρόμοια με του αγγουριού, του σέχιου (chayote) ή της πράσινης γεμιστής πιπεριάς, αλλά πιο πικρή. Η εξωτερική φλούδα είναι λεπτή και φαγώσιμη. Σπόροι και ψίχα έχουν άσπρο χρώμα, όταν το φρούτο είναι άγουρο, δεν είναι έχουν έντονη πικρή γεύση και μπορούν να αφαιρεθούν πριν το μαγείρεμα.
Καθώς ο καρπός ωριμάζει, η σάρκα και η φλούδα γίνονται πιο σκληρές, πιο πικρές και πολύ δυσάρεστες για να φαγωθούν. Αλλά η ψίχα γίνεται γλυκιά και έντονα κόκκινη. Σε αυτή την κατάσταση μπορεί να καταναλωθεί άψητη και αποτελεί ένα δημοφιλές συστατικό σε ορισμένες σαλάτες της νοτιοανατολικής Ασίας. Όταν ο καρπός φτάνει σε πλήρη ωρίμανση γίνεται πορτοκαλί και μαλακός, και διαχωρίζεται σε τμήματα τα οποία συστρέφονται δραματικά σε μια προσπάθεια να εκθέσουν τους σπόρους που καλύπτονται από τον έντονο κόκκινο πολτό.
Το πικρό πεπόνι παρουσιάζεται σε ποικιλία σχημάτων και μεγεθών. Η κινέζικη ποικιλία έχει μήκος 20-30 εκατ., είναι επιμήκης με απότομα κωνικές άκρες και ανοιχτό πράσινο χρώμα, με απαλό ανάγλυφο και επιφάνεια με εξογκώματα. Το πικρό πεπόνι της Ινδίας, που είναι πιο κοινό, έχει στενότερο σχήμα με μυτερές άκρες, και επιφάνεια που καλύπτεται με ακανόνιστα, τριγωνικά «δόντια» και ράχες. Το χρώμα του είναι πράσινο προς λευκό. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο ποικιλίες υπάρχουν πολλές άλλες ενδιάμεσες μορφές. Άλλες εμφανίζουν καρπούς μινιατούρες, με μήκος μόνο 6–10 εκατ., που μπορούν να σερβιριστούν ξέχωρα ως γεμιστά λαχανικά. Αυτά τα μικροσκοπικά φρούτα είναι δημοφιλή στην Ινδία και άλλα μέρη της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Αν και πικρό, το πράσινο φρούτο είναι βρώσιμο, αν μαγειρευτεί, και είναι ένα δημοφιλές λαχανικό στην ασιατική κουζίνα. Τα πράσινα πικρά πεπόνια (Bitter Melons) βρίσκονται επίσης σε αγορές προϊόντων στη Χαβάη. Το ώριμο κίτρινο ή πορτοκαλί φρούτο, δεν είναι βρώσιμο. Τα φυτά και ιδιαίτερα τα ώριμα πορτοκαλί φρούτα έχουν μια αποκρουστική οσμή. Τα πορτοκαλί ώριμα φρούτα και οι ώριμοι σπόροι είναι τοξικά, καθώς και τα αμαγείρευτα φυτά, αν καταναλωθούν σε μεγάλες ποσότητες.
Ολόκληρο το φυτό έχει χρησιμοποιηθεί σε μεγάλη κλίμακα σε ασιατικές συνταγές για θεραπεία σοβαρών ασθενειών, στην παραδοσιακή ιατρική για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως θεραπεία τραυμάτων, εγκαυμάτων, θεραπεία της ελονοσίας, του διαβήτη, της σύφιλης, για έλκη στομάχου, καρκίνο του πνεύμονα, καρκίνο του προστάτη, διάφορους κακοήθεις όγκους του παχέος εντέρου και γενικά στην καταπολέμηση των καρκινικών κυττάρων, τόσο εσωτερικά όσο και επιδερμικά. Ωστόσο, λόγω των πιθανών παρενεργειών που προκύψαν, συνιστάται στις έγκυες γυναίκες και στα άτομα με υπογλυκαιμία, να αποφύγουν την κατανάλωσή του.Πηγή:http://en.wikipedia.org/wiki/Momordica
http://en.wikipedia.org/wiki/Momordica_charantia
http://wildlifeofhawaii.com/flowers/958/momordica-charantia-bitter-melon/
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου